Ik ben Melissa. Als psycholoog en therapeut heb ik een diepgewortelde fascinatie voor het menselijke brein en lichaam, een interesse die zich al van jongs af aan manifesteerde. Voor zover ik mij zelf kan herinneren, ben ik altijd al geïntrigeerd geweest door wat mensen drijft, wat hen bezielt en hoe ze omgaan met de complexiteit van gedachten en emoties.

Als kind vond je me meestal buiten, tussen de paarden. Zij waren (toen al) mijn leermeesters die mij wegwijs maakten in de complexe wereld van gevoelens, subtiele energieën en (onbewuste en onzichtbare) ervaringen. Zij gaven me als het ware een paar extra ogen om naar mezelf, naar de anderen en naar de wereld te kijken. Ik ben er vrijwel zeker van dat dit mijn uiteindelijke keuze om psychologie te gaan studeren, grotendeels heeft bepaald.

Nadat ik mijn diploma 'klinische psychologie' behaald had (VUB, 2002-2007), ben ik mijn professionele carrière begonnen in de medische oncologie en de palliatieve zorg. Gedurende heel wat jaren begeleidde ik chronisch, ongeneeslijk zieke patiënten (en hun naasten) doorheen hun ziektetraject, zelfs tot aan het levenseinde. Deze ervaringen leerden me echter dat een ‘gezonde geest’ alléén niet kan bestaan. Er is immers ook nog een lichaam aan verbonden. En ook dit lichaam heeft impulsen, behoeften, krachten en beperkingen. Dit besef gaf aanleiding tot het aanvangen van een doctoraat in de gezondheidswetenschappen (VUB, 2013-2017).